ભગવાન આપણો આ બ્રહ્માંડના દરેક ને સંભાળ રાખે છે.

 

એકવાર એક નાનકડા છોકરાએ એક મંદિરમાં પૂજારીને પૂછ્યું, "ગુરુજી તમે રોજ ભગવાનને પ્રસાદમની સેવા કરો છો. શું તે ખરેખર તમારી તકોનો સ્વીકાર કરે છે? જ્યારે તમે તમારો પ્રસાદમ કા ?ો છો ત્યારે તે જ પ્રમાણ રહે છે. હું કેવી રીતે માનું છું કે ભગવાન તમારો પ્રસાદમ સ્વીકારે છે?" ગુરુજીએ જવાબ આપ્યો નહીં અને તદ્દન રોકાઈ ગયા.

બીજા દિવસે જ્યારે ગુરુજી પ્રચાર કરવાનું શીખવતા હતા ત્યારે તેણે છોકરાને કહ્યું, "મારા પુત્ર, તમે આ પવિત્ર ગ્રંથ ગીતાના નાના ફકરાને આગળ વાંચો." બાળક ફરજિયાત છે. થોડા સમય પછી બાળક તેના ગુરુજીને કોઈ ભૂલ કર્યા વિના નાના ફકરાને પુનરાવર્તિત કરે છે. તરત જ ગુરુજીએ ચિલીને સ્મિત સાથે કહ્યું, "આ પવિત્ર પુસ્તકમાં અહીં હજી પણ ફકરો જોવા મળે છે. તમે ફકરો જોયા વિના કેવી રીતે કહ્યું?" બાળકે કહ્યું, "મેં મારા મગજને પકડી લીધું અને પછી તે જ ફકરો તમને યાદ કરીને રજૂ કર્યો. તે એટલું સરળ છે."

ગુરુજુએ કહ્યું, "ભગવાન આપણો પ્રસાદ જેવા પ્રસાદને સ્વીકારે છે, પરંતુ આપણે તેને જોઈ શકતા નથી. આપણી કામગીરી પર વિશ્વાસ રાખવો જોઈએ. ભગવાન આપણી આત્માથી જે પણ શબ્દ બોલે છે તે સાંભળે છે. કીડીની પગની ધ્વનિ પણ ભગવાન સાંભળી શકે છે. તે આ બ્રહ્માંડના દરેકની સંભાળ રાખે છે.